تاریخ ایجاد در شنبه, 25 تیر 1401

 

هموطنان عزیز

 اسلام فقاهتی واستبداد فقیه، اقتصاد ایران را در خدمت قدرت خود و شبکه مافیایی حاکم در آورده و باعث گسترش فقر در کشور گردیده است. فقری در ابعاد گسترده که اکثریت بزرگی از اقشار مختلف مردم را در دام خود گرفتار کرده است. بنا بر اعتراف بسیاری از دست اندرکاران خود نظام، فقر مطلق شمار بزرگی از ایرانیان را  ‌از حق داشتن غذای کافی و امکانات برای زیست در کرامت مندی محروم  نموده است.
نبود امنیت اجتماعی که حاصل خشونت نظام از یک سو و از بین بردن آینده شفاف و قابل پیش بینی است، مردم را در ترس از نبود آینده ای روشن در مداری بسته به ویژه  برای نسل کنونی گرفتار ساخته است،به نحوی که بخش قابل ملاحظه ای از نسل جوان ایران «فرار » و جلای وطن را برماندن در این وضعیت طاقت شکن ترجیح می دهند. ناهنجاریهای اجتماعی و فشاری که بر خانواده ها به خاطر آینده فرزندانشان وارد میشود،فضایی خفقان آور و احساس در بن بست بودن را به وجود آورده است.   
جامعه ای که خود را بدینسان در بن بست حس می کند،اعتراضات خود را در اشکال مختلف و به ویژه اعتراضات صنفی نشان می دهد. اعتراضات معلمین و کشاورزان و کارمندان و کارگران و باز نشستگان و… در شهرهای مختلف برای کسب درآمدی درخور که حق آنها و لازمه زیست در کرامتمندی است ادامه دارد .
 هموطنان
 زمانی که مطالبات صنفی با مطالبه حقوق انسانی، ازجمله برخورداری از حقوق شهروندی همراه می شوند است که، به باز شدن مدار بسته ای که نظام ولایت مطلقه فقیه بر جامعه تحمیل کرده است منجر و تغییر را ممکن می گرداند.
 استبداد حاکم، می پندارد که با بسط خشونت در سطح شهرها و ایجاد ترس می تواند جلوی ادامه اعتراضات را  بگیرد.
اعدام بیش از حد درچند ماه گذشته و به زندان انداختن معترضین و مخصوصا فشار بر جامعه زنان دراشکال جدیدش و به صحنه آمدن ملایان بر منبرهای استبداد و ایجاد جو خشونت علیه زنان، که در طول حیات استبداد فقیه از ابزار سرکوب این نظام بوده است، کوششی است تا بتوانند اعتراضات را در نطفه خفه و تبدیل به اطاعت از نظام جمهوری اسلامی و شخص ولی فقیه نمایند.
در روزهای گذشته شاهد به زندان انداختن خانم ناهید شیر بیشه مادر شهید پویا بختیاری و آقایان پناهی،رسول اف،آل احمد و تاج زاده و‌دیگر هموطنان که نامی از آنها برده نمی شود بوده ایم.
ما مجامع اسلامی ایرانیان ضمن دفاع از حقوق آن هموطنان با حفظ داشتن اختلاف در عقیده و نظر و همچنین دیگر افرادی که بخاطر داشتن عقیده و مرام و ابراز نظر خود، سرکوب و در زندانهای نظام گرفتار شده اند، خواهان آزادی هر چه زودتر همه زندانیان عقیدتی و سیاسی می باشیم. مخاطب خواسته های ما، هیچگاه نظام‌ استبدادی حاکم‌نبوده و‌نخواهد بود بلکه مخاطب ما همواره مردم ایران هستند، چرا که آزادی فرزندان این مرزو‌بوم‌ تنهادر توان ملت ایران و‌خواست همگانی و‌ میزان فشاری است که به حاکمان غاصب می توانند اعمال کنند تا بدین ترتیب، تن به خواسته به حق آنها بدهد.
اما استبداد فقیه و کارگزارانش باید بدانند که اکثریت جامعه از آنها گذرکرده اند و فریاد حق طلبی مردم رانمی  توانند خواموش کنند. پیوستن جنبشهای اقشار مختلف به هم و‌ایجاد جنبشی همگانی با خواستهای استقلال و‌ آزادی طلبانه، امری است که چنان نیروی محرکه بزرگی را ایجادخواهد کرد که هیچ نظام مبتنی بر زور و‌ سرکوبی را توان مقاومت در مقابل آن نخواهد بود.
هموطنان عزیز
ترس از استبداد وناشناخته ها وبزرگنمایی بخشی از اپوزیسیون وابسته ‌بی برنامه که هم ازسوی عمال وابسته به نظام و هم وابسته ها به قدرتهای بیگانه تبلیغ و القا می شود نباید درجامعه ایجاد یاس و القای نا امیدی کرده و جلوی حرکتهای حق طلبانه را بگیرد.
گذر از این شرایط طاقت فرسا که میهن را نیز در خطر افکنده است، نیازمند ‌اراده به حیات ملی از سوی مردم، با باز پس گیری حاکمیت ملی از غاصبان حاکم است. و این، تنها از طریق ترسیم آینده ای روشن و‌خواسته های ایجابی بی ابهام و شفاف برای جانشینی این نظام، با وجود بدیلی که شاخص استقلال و‌آزادی ایران باشد و‌ برنامه ای رشد یاب و‌ متناسب با ایرانی آباد و ‌آزاد بتواند ارائه دهد مقدور است.  
ما مجامع اسلامی ایرانیان به عنوان یک سازمان سیاسی مسئول برای اینکه ایران بی بدیل نباشد، به سهم خود، با تاکید بر اینکه معضلات موجود بعد از گذر از نظام‌ حاکم بدست مردم ایران دارای راه حل می باشند و اینکه  اداره مستقل و‌آزاد کشورتوسط بدیلی که از بطن جامعه  ایران برخاسته باشد و ترسیم آینده ای روشن برای ایران ممکن است، برنامه عمل برای تحقق آزادیها و نیز قانون اساسی پیشنهادی بر مبنای حقوق پنجگانه را برای عبور از استبداد به هر شکلش و زندگی در حقوقمداری را به شما همو طنان ارائه داده ایم.
 ایران امروز به اندازه کافی از زنان و مردان توانا و لایق برای اداره کشور و رشد و ترقی آن برخوردار است. ما هر نوع تغییری را در ساحت سیاسی ایران تنها در ید مردم ایران و ‌تصمیمی ملی می دانیم.
چرا که، حق ملت ایران است که در استقلال و آزادی فردی و اجتماعی از حقوق خودبرخورداربگرددوسرنوشتی را  برای میهن رقم بزند که شایسته زیست همه ایرانیان در حقوندی باشد.
مجامع اسلامی ایرانیان
۲۳ تیر ۱۴۰۱