به شما که هستی یک فرهنگ را غارت کردید، از نادر انتظام

Feb 18th, 2022 | مقالات

تاریخ ایجاد در جمعه, 29 بهمن 1400

 

به شما که هستی یک فرهنگ را غارت کردید و باورمندان آنرا به خاک سیاه خفت نشاندید.
 
این اندرز ۱۴۰۰ سالۀ کتاب شماست:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم،‏   
 
وَيْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ:
 
اینجا آغاز صد و چهارمین سورۀ کتاب شماست، اگر به آن باور دارید.
 
– ويل،  بمعناى نكوهش و سرزنش يا نفرين است که از ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، در هر لحظه که یک انسان در جهان (بویژه یک ایرانی) از بهشت اعتقاد، اخلاق، آرامش و آسایش به جهنم فحشا و فقر  و بی وطنی و زندان های دست ساختۀ شما  سقوط می کند و می سوزد و از اعماق وجودش آه می کشد، نظم آفرینش و دست انتقام آن، این چکش آلوده به نفرین را بر فرق دو دنیای شما خواهد کوبید. 
 
 
می خواستم از شما بخواهم به آینۀ تاریخ بنگرید و سرنوشت پیشینیان هم پیاله تان را مرور کنید، شاید بیدار شوید، اما بر خود نهیب زدم که اول اینکه این  جماعت سواد خواندن ندارند، دوم آنکه مست تر از آنند که آینه را بیابند.
 
لِكُلِّ، خوى و روش و عادت افراد خودبين و خودپرست (مستبدى) را می‏ رساند كه در هر وضعى باشند و به هر وسيله آشكار و پنهانى كه دارند- گرچه با اشاره و طعن باشد- كوشش دارند كه ديگران را موهون نمايند و خصائل انسانى و شخصيت آنها را خورد كنند، تا راه نفوذ و بهره‏ كشى از مردم را به سود خود بى مانع، بازگردانند. به کارنامۀ ۴۴ ساله خود نگاه کنید، آیا خود را مخاطب این نفرین هستی، نمی بینید؟
 
این سخن راستین وحی منزل ۱۴۰۰ سال قبل است و شما به دروغ در سال ١٣۵۷ یک جهان معتقد را فریب دادید که ما هم پیرو آنیم و در ۴۴ سال گذشته، آگاهانه با ما چنین کردید.
 
 
الَّذِي جَمَعَ مالًا وَعَدَّدَهُ‏: الذى، … بدل يا صفت ديگر لِكُلِّ است. مالًا، بسيارى يا ناچيزى اينگونه مال را می رساند- مالى كه با از ميان بردن و خورد كردن شخصيت مردم، گردآورى و انباشته شده است.
 
مکان و موقعیت و ثروت قبل از اول بهمن ١٣۵۷ خود را بیاد دارید؟ آنچه را که امروز انباشته اید، همان مال حرامی است که از گذشتن بر جنازه چهار نسل ایرانی تا بدین جا کسب کرده اید، و اگر همین فردا هم سقوط کنید، برای ۱۰۰ سال آینده اثر خرابی شوم آنرا خواهیم دید (البته شما که حس انسانی و چشم بینایی تان را در این منجلاب شهوت قدرت و بردگی روس و چین از دست داده اید و از ارتزاق حرام باکی ندارید).
 
اين آيه در ضمن وصف ديگر «كُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ»، اصل و منشأ اين خوى و روش را بيان می نمايد: و شما مال را كه بهر صورت وسيلۀ بكار افتادن چرخ اقتصاد و مقدمۀ زندگى برتر است، جمع و نگهدارى آن را هدف زندگى گرفته اید و بجاى شناختن ارزش واقعى مال، به مقدار و شمارۀ آن پرداختید (ميليونر- ميلياردر!) و بهمان دلبسته شدید. و به مقياس بزرگداشت جمع و عدد شمارى مال، ارزش هاى انسانى در نظر شما بی‏ ارزش و ناچيز بشمار می آید. و چون چگونگى ديد و روابط و علاقه ‏هاى انسان به مال، از شرائط اولىِ چگونگى روابط عمومى و تكوين عقايد و اخلاق است، با اينگونه ديد انحرافى كه مال و علاقه به شماره ‏اش هدف زندگى تان شده، ديد و روش شما نسبت به ديگران از واقع بينى و روابط انسانى تا آنجا منحرف گشته كه انسان ها و روابط انسانى در نظرتان وسيله ‏اى براى جمع و شماره مال گرديده و فطرت و استقامت روحى‏ تان چنان دگرگون گشته و دچار بيمارى و ديوانگى شده اید كه براى جمع و نگهدارى و شمارۀ ثروت و حفظ قدرت متكى به آن، پيوسته مي خواهید شخصيت انسان ها را درهم شكنید و از اين كار خود لذت می برید. 
 
آن سان كه هر ناتوان روحى و اخلاقى و هر مست و ديوانه ‏اى اينگونه مي خواهد خود را توانا بنماياند. آيا براى نمودارى وضع روحى و عاقبت زندگى شما، تعبيرى جامع تر از «وَيْلٌ» مى‏ توان يافت؟
 
گرچه در افق تاریک زندگی سراسر  فساد و ظلم ننگین شما، نوری از توبه و پوزش خواهی به پیشگاه این ملت را در دید شما نمی بینم، اما، شاید هنوز هم راهی برای بازگشت وجود داشته باشد. اگر شهامت توبه را دارید، به آن فکر کنید.
 
سری را که به زیر سیاه برف قدرت و شهوت کرده اید و گوشی خود و ایران فروشی را که شنوندۀ فریاد روس و چین نموده اید، امکان شنوایی صدای ضجۀ مادران داغدار، بی خانمان ها، آوارگان دیار غربت، زندانی های مظلوم، همسران و فرزندان به مسلخ ظلم و جور برده شدگان را نخواهید شنید، اما، ما و من تا زنده ایم، از ۲۲ بهمن ١٣۵۷ تا بحال نوشته و می نویسیم. ما می خواهیم نسل امروز و فردای این کهن بهشت روی زمین بداند که سکوت غم بار آنها که توان بیان و دفاع از کرامت ایران و ایرانی را دارند، و به این سکوت تن در می دهند!!، سایۀ چه حکومت ننگین و خفت بار فاسدی را بر خود و کشورشان نادیده می گیرند!!
 
بی تفاوتی و نظاره کردن بر  ادامه حیات هر روز این رژیم، میخ زهر آلودی است که بر زخم تابوت نابودی وطن تان کار عفونت این جراحت را غیر قابل بهبودی خواهد کرد، و در فردای نه چندان دور، پرچم پر افتخار چند هزار سالۀ این جهان پهلوان را به زیر سم اسبان روس و چین در مرداب ننگ آلود اشغال خواهید دید.
 
(تفسیر قرآنی این متن را وام دار مرادم سید محمود طالقانی هستم، روانش شاد و یادش بخیر) . 
 
۱۷ فوریه ۲۰۲۲، 
نادر انتظام 

نظر بدهید